
Trainingskamp Marbella 2020 | Dag 4
Aan alle mooi dingen komt een eind. Het was maar kort, maar als ik zo om me heen kijk voor de meesten ook lang genoeg. Witte bekkies en rode ogen alom.
Gisteren hebben we na de succesvolle oefenwedstrijden natuurlijk nog even nagezeten op het balkon. Het was namelijk 'restjesavond'. De wedstrijden werden tijdens deze sessie nog even uitgebreid geanalyseerd. Entrenador Jan uut Nej Boalinge genoot zichtbaar. Er werd nog even nagepraat over de wedstrijdbespreking waarin entrenador Jan uut Nej Boalinge luidkeels een ezel nadeed om Jesse duidelijk te maken meer rust te laten houden aan de bal. Het was vooral een beetje eng om te zien hoe gemakkelijk en natuurlijk dit hem af ging. Met een paar groene knuppels in de pens ben je een heel ander mens want met 16 man op 1 balkon zit de sfeer er natuurlijk goed in. Een goed stukkie muziek en wat bruin fruit gecombineerd met een paar tarwe smoothies zijn de juiste ingrediënten voor een geslaagde laatste avond. Zo'n weekend moet natuurlijk niet te lang duren he. Op een gegeven moment kun je ook tè dicht naar elkaar toegroeien. Ongegeneerd elkaar lopen inzepen en in adamskostuum over de gang rennen is daar een klein voorbeeld van. Gauw naar HESTIA dus.
Het laatste avondmaal voor de boys. Bij binnenkomst kregen we een staande ovatie van VV De Weide. Kennelijk nog zwaar onder de indruk van ons vertoonde spel van die middag. Het eten was, zoals altijd, perfecto. Vis, vlees, salades en groenten. Het kan niet op. Een groot compliment voor Jos en zijn team die ondanks de drukte dit alles toch in goede banen weten te leiden. Na het eten werd een kaartje gelegd, een dansje gedaan en een liedje gezongen. Huis-DJ Martien Meiland smeet de ene na de andere zwarte pannenkoek tegen het hekwerk. Wat een sound! Het was het nog lang onrustig in HESTIA. Overigens blijkt Robbert ook 2 keer in 1 weekend jarig te kunnen zijn. En sfeermaker Luuk van DSC liet maar weer eens zien dat je nooit te oud bent voor een paar goede moves.
Kijk hier voor zijn skills.
Hij heeft dit weekend de dansschoenen niet uit gehad. Inmiddels heb ik vernomen dat hij geen andere schoenen schijnt te hebben. Binnenkort maar eens kijken in de Boerhoorn dacht ik zo. Maar dat geheel terzijde. De avond werd in stijl afgesloten middels een polonaise op de klanken van, jawel, de Toreador.
Kijk hier voor een sfeerimpressie.
Moe maar voldaan zoeken de mannen hun hotelkamer op. Nadat de spiderstolle de kamer uit werd gejaagd konden eventueel de kleren en de schommelschoenen uit. Lekker onder de wol. Het is goed zo. Want anders: 's avonds een reus 's morgens een kneus. Het traingskamp nadert zijn einde. Raptim 1 kan terugkijken op een meer dan zeer geslaagd weekend. Deze editie kan weer de boeken in. Vorig jaar gaf ik u nog mee dat dat het meest geslaagde trainingskamp ooit was. De editie van vorig jaar heeft er een concurrent bij. Wat een top groep. Wat een discipline. Een perfecte balans tussen in- en ontspanning kenmerkt dit weekend. Wat een voorrecht om dit mee te mogen maken.
Namens Raptim 1 wil ik allereerst het bestuur en Raptim Club Support bedanken voor het mede mogelijk maken van dit weekend. Ook dank aan de firma Lopharm die belangenloos de verzorging tot in de details hebben gefaciliteerd. Dank aan en bewondering voor Hestia trainingskampen die als een goed geoliede machine dit trainingskamp hebben georganiseerd. Maar bovenal dank aan de boys. Laten we deze goede lijn doortrekken op het veld. Met deze groep zit het wel goed. Ik wil dan ook graag met deze Spaanse tegelspreuk afsluiten: 'No somos perfectos, pero si un gran equipo' Hopelijk tot volgend jaar!
Titom!
Alex Witsel
Dit bericht delen via: