Column: Ausputzen deel 1

Ik maak me een beetje zorgen over het amateurvoetbal in de regio. Dat komt niet omdat ik een voetbalkenner ben maar vooral omdat ik plezier beleef aan een “middagje Klinkenvlier”, een “avondje Pampert” of een “tripje het Grootveld”. Zelfs in het naburige kerkdorp was het tot een paar jaar geleden genieten geblazen als de plaatselijke katholieke godenzonen wind en regen trotseerden om hun kneuterige dorp te vertegenwoordigen in de bondscompetitie.

Met een dosis werklust, alsof de poedersuikerbus tot op de bodem leeg was gesnoven, werd er bij tijd en wijle een aardig potje voetbal op de mat gelegd met als ultieme bekroning een meer dan verdiende promotie naar de derde klasse. Inmiddels zijn de gouden jaren daar passe en is Protos geworden tot een grauwe middenmoter in de 4e klasse. Toch is de naam Protos wijd en zijd bekend. Op Twitter in deze tijd naast #metoo, #top2000 en #gordongaattrouwen de meest gezochte zoekterm. Dat komt door het indoor zaaltoernooi dat de club al 40 keer eerder organiseerde en jaarlijks vele duizenden bezoekers naar twintig sporthallen in Drenthe en Overijssel trekt. Een paar super hallen maar vooral locaties waar je beter naartoe kunt voor een overdosis pils dan om een glimp van de wedstrijden van jouw cluppie op te vangen. Uitpuilende tribunes, schreeuwende puberzonen en mensen met een kaartje die niet naar binnen mogen onder het mom “sorry vol is vol”.

Petje af trouwens voor Protos. Waar een klein dorp groot in kan zijn. Onze dienders weten al 40 jaar een uitgestorven dorp vijf avonden lang te beschermen tegen slimme inbrekers die hun kans zien om toe te slaan op het meest kwetsbare moment van het jaar. Een hele bevolkingsgroep die samen de schouders onder een evenement zet en eigenhandig verantwoordelijk is voor de PWZ koorts en het positieve saldo op de jaarrekening.

Na de kerst begint de 41ste editie en juist daar maak ik me zorgen over. Ik heb dit seizoen wedstrijden van CSVC, Raptim, Germanicus, Protos en Dalen bezocht. Ik zorg altijd ruimschoots van tevoren op het sportpark te zijn, sfeer proeven, praatje maken, kop koffie kopen met een Snickers of gevulde koek. Programmaboekje, meestal 2 of 3, om de kans op de schouderkarbonade of speklappen te verdubbelen en dan de wedstrijd kijken. Al in oktober kwam de PWZ koorts langzaam maar zeker opzetten rondom deze velden. Wanneer de poule indeling bekend zou worden? In welke hal komen we te spelen? Wie moet er voor ons de doelpunten gaan maken? Het lijkt welhaast dat supporters en soms zelfs spelers meer toeleven naar de bezigheidstherapie en melkkoe van Protos dan naar dat waar het echt om gaat. En daar maak ik me zorgen over in een gemeente waar tot twee jaar geleden alle regelmatig door mij bezochte clubs nog eerste, tweede of derde klasse speelden en de meeste teams inmiddels één of twee klassen zijn afgedaald en het gemiddeld aantal supporters langs de lijn soms amper aan de honderd haalt. Mijn advies voor al die supporters die hunkeren om samen achter hun club te gaan staan: zorg dat je op zaterdag of zondag langs de lijn staat, uitgedost in de clubkleuren en schreeuw je club naar die zo gewenste overwinning. Als voetballiefhebber is niets leuker dan in de vrieskou met een kop warme chocolademelk 22 pseudo talentvolle mannen zien strijden om drie punten. Niks geen tactiek of strategie, hard werken, kop dr veur op het veld. Niet vanuit de kantine achter het raam, maar met sjaal en muts langs het veld als fanatiek aanhanger.

Als spelers en supporters doen wat men van elkaar verwacht dan spelen we volgend seizoen gewoon tweede klasse, komen onze vrienden uit het molendorp ons vergezellen, kunnen de penningmeesters van de zondagclubs in de stad volgend jaar weer met de borst vooruit over het sportpark en de zaterdagvoetballers van een deurtje verder weer omhoog kijken. En dat mooie evenement in de winterstop, daar kunnen we natuurlijk gewoon naartoe, voor de gezelligheid en om ons op te laden voor de tweede seizoenshelft, want alleen die telt.

Prettige feestdagen.
Ausputzer.