RD1 Benidorm Bastards deel 4

Buenos dias gente,

‘Na het eten zal er pubgolf gespeeld gaan worden. Voor de uitleg verwijs ik u graag door naar het wereldwijde web. Ik verwacht morgenvroeg een rustig ontbijt.’

Met deze woorden liet ik u allen gister vol spanning achter. Terwijl ik deze woorden typ is het 09:19, en zitten we aan de ontbijttafel. Een beschrijving van de situatie lijkt overbodig, maar ik zal het voor u toch proberen. Als u gisteren heeft gegoogled wat nou precies pubgolf is, weet u dat het een drankspelletje is. Het doel van het spel is hetzelfde als golf, om in zo min mogelijk slagen het spel te eindigen. Dit houdt dus in dat elke slok een slag bedraagt. Nu komt het mooie: de organisatie had de nodige holes, met diverse uitdagingen, uitgestippeld…

Afijn, de situatie deze morgen is dus ook rustig. Een makkelijke gok gisteren. De een na de andere blije ziel komt de trap afstrompelen om zich weer lekker op te laden voor de dag van vandaag. Als ware zonnestraaltjes gaan de dames zitten. De paracetamolletjes nemen gretig aftrek. Als jefe de mísion Elly goed geld had willen verdienen was dit het moment geweest. Gelukkig voor de dames is Elly genadig.

Het ontbijt wordt voorzichtig naar binnen gewerkt, maar niet voor er gezongen is voor onze jarige! Publiekslieveling Sumeya, van die laatste plaats van gister weet u wel, is vandaag 24 jaren jong geworden. Tijd om de ontbijtzaal van Hotel Fiesta Park even op de kop te zetten. De oale luu kunnen het niet waarderen dat hun rust wordt verstoord, maar dat is bijzaak. Dit is ook onze maandag. Sumeya haar maandag! Na een halfuur komt er wat leven in de dames. De avond wordt nog even besproken. De belangrijkste details zijn een boze barmevrouw en de behulpzame, collecterende en tevens zanggetalenteerde Nienke. Verder kunnen we er niet op ingaan.

Om 11:45 werden we verzocht om uit te checken. De hotelmanager verdiende alleen niet genoeg, hij wou nog wat zwart geld van ons hebben. Maar hij kende jefe de misíon Elly nog niet. Ondertussen is ze zijn grootste nachtmerrie. Na het uitchecken was het tijd voor een fotospel. Vier teams werden met 30 opdrachten op pad gestuurd. Doel was om zoveel mogelijk foto’s te maken met de beschreven items. Creativiteit werd beloond. Team 4, bestaande uit: Laura, Nienke, Lieke, Susan en Wen Xue, bleek de meest innerlijke Dennis Kok en Patrick de Groot te hebben en won het fotospel!

Van al dat struun’n wordt men hongerig. Gelukkig had gerente de equipo Brenda al een goeie tent gevonden waar we wat konden eten. Toen we binnenstapten met zijn twintigen brak echter bij de kok het zweet uit. De man was tevens de eigenaar en had zijn Grillroom net 2 dagen open. Van rustig opstarten was dus geen sprake. Zijn eerste grote test had namelijk net plaatsgenomen in zijn restaurant. De beste man zal vanavond nog wel even wakker schrikken als hij over ons droomt. Dit neemt niet weg dat het eten voortreffelijk was. Mocht u ooit in Benidorm verblijven, dan raden de Raptim dames Mister Pinchos, Parrillas y Cortes aan!

Uw verslaggever moet zijn excuses aanbieden. Het verslag van gisteren was namelijk niet compleet. Ik heb de baard er af gekregen van de jefe de misíon, dus hierbij alsnog: de uitslag van de Stadsderby-pool. Alle dames en de leiding hebben een pool ingevuld, waarbij onder andere de doelpuntenmaker(s), de rust- en eindstand en het aantal kaarten moest worden geraden. De winnaar van deze pool is weinig verrassend te noemen. Als enigste man, en met het meeste voetbalverstand trok met een punt meer als nummer twee Else entrenador Dylan aan het langste eind. Hij had onder andere de rust- en eindstand goed, en het aantal kaarten. Als Doelpuntenmaker had hij Jesse Habing, maar die wist het net helaas niet te vinden. Dat stond echter de overwinning niet in de weg voor de entrenador!

Tijdens het terug slenteren naar het hotel werden nog even de laatste souvenirs ingeslagen voor het thuisfront. Alvast een waarschuwing aan alle vaders, moeders en vriendjes: de gekste dingen komen er aan. Een laatste drankje in het hotel gaf de dames de mogelijkheid om de leiding nog even in het Spaanse zonnetje te zetten. Met een cadeautje en speeches werden ze bedankt voor het prachtige weekend. Een weekend dat er ook zonder uw hulp, en dat van Trainingskampen.nl niet was gekomen. Een bijzonder dankjewel naar alle sponsoren, helpende handen en gulle gevers. En uiteraard aan alle mensen die hebben bijgedragen aan onze acties. BEDANKT!

Tranen werden gelaten nadat onze jefe de misíon, na alle dankbetuigingen het woord nam. Elly had namelijk een mededeling. Na 7 jaren hangt onze Els de leidersjas op. De tijd is gekomen voor een opvolger, vindt ze. Dit in combinatie met een veranderende thuissituatie, maakt het dat Elly niet haar ziel en zaligheid meer in de Raptim Dames 1 kan stoppen. Logisch dus, dat er tranen vloeiden. Onze rots in de branding, onze moeder die niet onze moeder is, maar toch wel. Elly, schat, we gaan je na dit laatste halfjaar, waar we alles voor jou gaan geven, gigantisch missen. Jouw persoonlijkheid is voor de hele groep, en voor de club een fantastische toevoeging. Namens de Raptim familie bedank ik jou. GRACIAS!

Om 18:03 vertrekken we naar Aeroport Alicant-Elx Miguel Hernández. Alles verloopt soepel, Transavia verzorgt wederom de vlucht. Om 20:00 kan er worden geboard, en vliegen we terug naar Amsterdam. Hier worden we opgewacht door Gebo, die ons terug naar huis zal brengen.

Beste lezers, ik wil u bedanken voor het lezen van de verslaggeving. Graag en hopelijk tot volgend jaar!

saludos en español,
Douwe Egberts