Raptim JO15 en J017 in Tsjechië: de 2e helft

De maandagochtend in Teplice begon met een iets later ontbijt, waardoor de spelers konden uitslapen en dat kwam prima uit na de nachtelijke avonturen. Want wat is er nou leuker, als je in de JO15 zit, dan midden in de nacht over de gangen van een hotel te rennen en met z’n allen lol te trappen? Zelfs zoveel lol dat de hoteleigenaar er melding van moest maken… Gevraagd naar de reden van het geluid kwam er niet echt een duidelijke verklaring van de jongens. Wel waren zowel Twan als Luuk op maandag jarig (nog van harte gefeliciteerd mannen!), dus hadden ‘ze’ gewacht tot 00:00 uur om hen te kunnen feliciteren. Dus eigenlijk was het een soort van overmacht zullen we maar zeggen…

Na het ontbijt en de gebruikelijke boswandeling door ons supportersduo werd de JO17-1 opgepikt door buschauffeur Melly om als eerste naar het stadion van FK Teplice te worden gebracht. Teplice is qua naam minder bekend dan Sparta Praag, maar ook van deze ploeg spelen de senioren in de hoogste divisie van Tsjechië. Kortom ook een tegenstander van formaat en in de schaduw van het imposante stadion, de AGC Arena, werd er om 12:00 uur afgetrapt. Al vrij snel werd duidelijk dat het niveau van onze JO17-1 een stuk dichter bij het niveau van de JO16 van Teplice lag dan een kleine vierentwintig uur eerder tegen Sparta Praag. En dit leidde zelfs tot een voorsprong voor Raptim. Uit een corner in de 12e minuut wist Thijn Bol tot grote vreugde van de meegereisde supporters met de kop het net te vinden. Het is voor de jeugd van Raptim voor zover het geheugen reikt, de allereerste en enige treffer op Tsjechische bodem. Na deze openingstreffer werd er snel orde op zaken gesteld en boog de plaatselijke FK de stand om naar een 3-1 ruststand. Ook in de tweede helft waren de Tsjechen de bovenliggende partij, maar ook Raptim kwam af en toe echt aan voetballen toe, waarbij een paar kansrijke uitbraken wegens buitenspel werden afgevlagd door de grensrechter. Teplice scoorde in het tweede bedrijf nog tweemaal, waarmee er een 5-1 eindstand op de borden kwam.

Ondertussen hadden de spelers van de JO15-1 zich bij het hotel opgewarmd met een potje voetvolley. Na de topvorm in de nacht, was er de hoop op eenzelfde vormpeil tijdens de wedstrijd, helaas pakte dat net iets anders uit… Al in de eerste aanval van de thuisploeg werd er een overtreding in de 16-meter gemaakt, die leidde tot een terechte strafschop. Deze werd goed binnengeschoten en toen het nauwelijks 10 minuten later al 3-0 stond was het pleit al beslecht. Hoewel het niveau van de JO14 van Sparta Praag niet helemaal werd gehaald, speelden de leeftijdsgenoten van Teplice een prima wedstrijd. Er werd snel gecombineerd en de doelpunten werden eenvoudig gemaakt, wat leidde tot een 6-0 ruststand. Direct na rust viel het scorebord uit, dus de exacte eindstand kunnen we niet melden, maar de dubbele cijfers werden zeker gehaald. Hoewel de moraal enigszins gebroken was, speelde Raptim qua duels wel een betere tweede helft en werd er tot het einde zo goed mogelijk door de jongens gestreden.

Met voor beide ploegen twee wedstrijden in 24 uur tegen twee topploegen uit de Tsjechische competitie kunnen we spreken van een unieke ervaring voor alle spelers en de begeleiding. Hoewel de verschillen met de tegenstanders soms groot waren, iets wat ook lastig kan zijn, neemt iedereen deze ervaring weer mee naar Coevorden en zal het de spelers zeker helpen in het restant van de reguliere competitie. Deze trip is sowieso iets waar nog vaak over zal worden nagepraat. Want wie kan er nou zeggen dat je als jonge voetballer van Raptim tegen toekomstig nationale elftal spelers van Tsjechië hebt gespeeld!

Was dit het dan? Nee zeker niet, want na de wedstrijden vertrok de bus weer voor de terugreis naar het hotel waar om 17:30 uur het eten werd geserveerd. Na het diner en het veelbesproken boswandelingetje van ons supportersduo, stond Melly al weer klaar om beide teams naar de plaatselijke kartbaan te rijden. Na alle teambuilding was het nu dan tijd om juist al je teamgenoten te verslaan en in de diverse heats werd er flink gestreden om een finaleplek later die avond. Vol enthousiasme, fanatisme en ook met het nodige leedvermaak leefde iedereen mee. Zo nu en dan werd er een bandenstapeltje geramd, een spin gemaakt of een teamgenoot van de sokken gereden. Het meest indrukwekkende voorval van de avond was toch wel dat een niet bij naam te noemen ‘hoofd jeugdopleiding’, de wedstrijdleider bijna van de sokken reed terwijl de heat al lang was afgevlagd. Deze roekeloze kamikazepiloot bezorgde dankzij zijn overtollige downforce menig jeugdspeler een lepeltje jus in de onderbroek. De stewards van dienst hebben dan ook unaniem besloten dhr. Marco Z. te schrappen uit de einduitslag. Gelukkig liep het allemaal met een sisser af en kon de finale iets voor 21:00 uur beginnen. In een ware broederstrijd wist Lars zijn broer Steyn met miniem verschil voor te blijven en hiermee de zeer geslaagde avond winnend af te sluiten. Deze beide broers en Ivo Schlepers, die als derde over de meet kwam, konden hun namen bijschrijven in de wall of fame. De avond werd afgesloten met een wandeling terug naar het hotel. In de lobby werd nog even nagepraat over het geweldig verlopen trainingskamp. De nacht verliep dan ook verder rustig. De opgedane indrukken en het weinige slaap hadden hun tol geëist.

Op maandagochtend moest dan ook de wekker op tijd gezet worden. Na het ontbijt en het boswandelingetje had onze Melly de bus alweer voor geparkeerd. Rond half 9 werd de reis naar Coevorden ingezet. In de bus werden nog even de prijswinnaars van de kartcompetitie gehuldigd. De reis verliep verder voorspoedig. Veel zichtbaar vermoeide koppies in de bus. De meeste boys hebben op de terugweg de binnenkant van hun oogleden bekeken. Melly moet zeker met een doekje even langs de ramen. Het geeft maar weer eens aan hoeveel indrukken de boys hebben opgedaan de laatste dagen. Een ervaring om nooit te vergeten. Herinneringen zijn gemaakt. Raptim heeft zich weer eens op een unieke wijze op de kaart gezet. En hiermee komt er een einde aan een aantal prachtige dagen.

Hierbij wil ik namens de organisatie het bestuur en Raptim Club Support bedanken voor het mede mogelijk maken van dit weekend. Onze dank gaat ook uit naar een aantal sponsoren waaronder Ridderman Auto, Maenzo b.v, kapperszaak Op 41 "cuts and shaves", FysioPlus, Sluyters Sport en niet te vergeten Henk Guttink en Netty Noorda. Echter de grootste sponsoren waren de boys zelf. Deze trip is vooral mogelijk gemaakt door hun eigen bijdrage en een zeer succesvolle en lucratieve inspannende sponsorloop. Ook dank dus aan allen die een donatie hebben gedaan voor deze sponsorloop. Dank aan Arjen van der Ziel voor de ondersteunende proza en aan Melly voor de veilige kilometers. Dank aan de begeleiding voor de uitstekende en strakke organisatie. Rest mij als laatste de ouders te bedanken voor het in ons gestelde vertrouwen. En natuurlijk bovenal dank aan de kinderen.

Jullie waren top!
#SamenzijnwijRaptim