Raptim kampeerweekend barst los: Dag 3

'Blauw en wit blauw en wit Raptim is de club met pit!' Uit volle borst wordt dit lied gezamenlijk gezongen tijdens het kampvuur. Het is de Raptim huiszanger, gitaarvirtuoos en singer song writer Bas aka BDU die dit lied ten gehore brengt. Dit gebeurt terwijl de ene na de andere pallet wordt toegevoegd aan het toch al enorme kampvuur.

De meesten kinderen zijn zichtbaar vermoeid. Sommigen weten het laatste restje energie nog te gebruiken om toch nog een laatste blok hout uit het bos te slepen. De kleintjes worden niet verplicht, maar doch dringend geadviseerd rond 00.00 uur het bed op te zoeken. Door een doolhof van tassen, kleren, puutjes chips en zakken snoep weten de meesten hun slaapzak toch te vinden. Het is een betrekkelijk rustige 2e nacht. Ook de leiding pakt de nodige rust wetende dat deze ochtend het koopspel op het programma staat. Na het ontbijt zoeken de leiders weer een plekje in het bos uit. Het is de bedoeling dat de kinderen diverse leiders opzoeken om een zo goedkoop mogelijk team samen te stellen. Er wordt tussen de groepen onderling flink onderhandeld. 'Bij wie kost Lieke Martens 1 miljoen en waar zit die leider? Als jij dat zegt krijg je ook een tip van mij' zo gaat dat dan ongeveer. Er is trouwens ook een groep dat voor het duurste team gaat. Uiteindelijk kom je als team met een ingevulde kaart terug bij de boerderij alwaar de punten worden verdeeld. Dalen blijkt op dit onderdeel het beste te scoren zo blijkt achteraf. De scores worden opgeteld bij de andere spellen en dan kan de balans worden opgemaakt. Het is team CSVC van Dennis A. dat deze jaargang onbedreigd op de titel is afgestevend. Niemand kon tippen aan deze geoliede machine. Intussen heeft de keukenploeg een ton vol knakworsten warm gemaakt. Deze vinden gretig aftrek. Onder het motto 'vet is kracht' worden de bolletjes voorzien van een flinke laag rode, witte of bruine saus of zelfs in een combinatie van deze. Het ijsdessert mag er ook zijn. Op niets wordt dit jaar bespaard.

Dan volgt het minst leuke onderdeel van het kampeerweekend. Het opruimen en schoonmaken van de boerderijen. Het is mij een raadsel hoe de kinderen hun eigendommen uit elkaar weten te houden. De vloer ligt bezaaid met vieze sokken, schoenen en overige kledij. Er bleef van alles liggen. Kussens, handdoeken en zelfs een slaapzak. Vanaf morgen liggen deze spullen in de kantine en kunnen aldaar worden afgehaald. Het zit er bijna op. Tijdens de prijsuitreiking wordt nog een moment stilgestaan bij 2 leiders van het eerste uur. Ook voor hen zit het erop. Na vele jaren van trouwe dienst zwaaien Peter Ekkelenkamp en Dennis Blaauwgeers af als leider. Zij hebben in de loop der jaren veel kinderen zien komen en gaan. Peters bevlogenheid en chef spelletjesochtend en Dennis als toernooisecretaris met zijn unieke speluitleg zullen we in de toekomst moeten gaan missen. Namen ons en de kinderen hartelijk dank voor jullie inzet. Het is 14.00 uur en de eerste ouders druppelen binnen en sluiten hun kroost in de armen. Moe maar voldaan en met grote verhalen kunnen deze kinderen naar huis. Het is maar de vraag of ze hiertoe in staat zijn. De meesten zullen ongetwijfeld reeds voordat ze het pad af zijn de binnenkant van hun oogleden bekijken. Dromend over een geslaagd kamp.

Een kamp met een vlekkeloos verloop met een toegewijde begeleiding. Met een geweldige groep kinderen die naar elkaar en naar de begeleiding toe respectvol zijn omgegaan. Ondanks dat uw verslaggever op zijn laatste benen loopt en dit stukje op zijn tandvlees eruit heeft geperst hoop ik dat u net zoals ik en de kinderen heeft genoten van dit memorabele weekend.

Dank aan alle kinderen en hopelijk tot volgend jaar! Met vriendelijke groet...